Aan de slag voor een vitaal landelijk gebied
Iedere maand vertelt een wethouder over een onderwerp waar de gemeente zich mee bezighoudt. Deze keer aan het woord: wethouder Rens Steintjes.
We stellen met elkaar vast dat nogal wat boerenbedrijven stoppen, vaak uit noodzaak. En ik verwacht niet dat die ontwikkeling stopt. Dat kun je zien als een bedreiging en dat is in bepaalde opzichten ook zo. Aan de andere kant biedt het ook kansen om iets te doen aan de leefbaarheid van ons landelijk gebied.
Bepaalde vormen van bedrijvigheid passen heel goed in van oorsprong agrarische gebieden. Denk aan houtbewerking, hoveniers, maar ook recreatie en toerisme kunnen een plek krijgen. En in beperkte mate mag je ook denken aan woningbouw op bepaalde plekken.
We willen toe naar een totaalvisie op bouwen in het landelijk gebied. Hiervoor hebben we van veel bewoners al allerlei ideeën gekregen. Per gebied werken we nu aan een plan, dat we graag in januari nog een keer terugleggen bij de bewoners. De behoeftes en mogelijkheden zijn per locatie verschillend en daar proberen we zoveel mogelijk rekening mee te houden.
Woningbouw in het buitengebied kan nooit op grote schaal, we koesteren het fraaie landschap. Dat wil niet zeggen dat er niks kan. We hebben al tijden de rood-voor-rood-regeling, waarbij we subsidie geven voor het slopen van agrarische bouwen ten faveure van nieuwe huizen. Bij sommige bewoners leeft de behoefte om met meerdere generaties op één erf te wonen. Je moet dit zorgvuldig bekijken.
Intussen moet je rekening houden met allerlei verschillende factoren. CO2-uitstoot, stikstof, waterbeheer, we gaan op weg naar een robuust klimaatbeleid. Je moet nu eenmaal rekening houden met extremer weer. Perioden van grote droogte, afgewisseld met heftige buien. Dat vraagt nogal wat van ons allemaal.
Al die ontwikkelingen moeten een plek krijgen, door samen afspraken en beleid te maken. Ik vind het persoonlijk als wethouder enorm boeiend om daar een rol in te spelen. Al die verschillende belangen en afwegingen, het is de kunst om daar een balans in te vinden. Daar hoort het sociaal-culturele aspect absoluut ook bij. Ons buitengebied is prachtig en rijk geschakeerd, het is van groot belang dat het leefbaar en vitaal blijft. Waarbij de sociale samenhang moet worden gewaarborgd.
Intussen zijn er nog veel onzekerheden. Bijvoorbeeld hoeveel geld we krijgen om onze plannen uit te voeren. Dat is altijd het probleem met dit soort projecten: aan alles wat je doet hangt een prijskaartje. Dat is geen reden om niet ambitieus te zijn, maar het is wel iets waar je als bestuurder altijd rekening mee moet houden.